پیچیده

معمولن یه نگاهی  به لیست دنبال کننده های بقیه ی بلاگ ها میندازم.  به طرز عجیبی دو سه نفر رو توی بیش تر لیست ها می بینم! یعنی در این حد پر کار؟ 

راستش چند تا بلاگ بود که بدم نمیومد دنبال کنم ولی ریا نباشه این کارو نکردم! فکرم به شدت مشغوله.  وقتی پست های بقیه رو می خونم تقریبن بار اول هیچی نمی فهمم! وقتی که خودم می خوام پست بذارم به این صورته که مغزم از هجوم فکر و خیال داره می ترکه ولی همه درهم و برهم. باید یه تیکه نخ که از توی کلاف پیچیده بیرون افتاده رو بگیرم و دنبال کنم و اگه خدا بخواد بعد از یک ساعت بتونم از بقیه ی نخ ها جداش کنم و این می شه یه پست. سرنوشتشم حذف شدن بعد از چند دقیقه س اغلب.

خلاصه یکم که خیالم آروم تر شد شاید دنبال دوست های بیش تری بگردم ولی الان می دونم که نمی تونم دوست خوبی باشم.