گوشداری که نمی شنوه!

همیشه از شب لذت می بردم مخصوصن نیمه شب ها!  بیدار می موندم و به صداهای بیرون گوش می دادم. اما دیدی بعضی شب ها خیلی خیلی ساکته؟؟ مطلقن هیچ صدایی شنیده نمی شه؟! دیشب یه همچین شبی بود با یه سکوت مزخرف انگار که اعصاب گوشم از کار افتاده باشه! فکر کردم کسی هستم که هیچ وقت نشنیده، دیدم چقد همه چی گنگه. بعدش به کسی فکر کردم که از یه زمان به بعد نشنیده، خوفناک بود و خسته کننده و غم انگیز.

امشب اما بارون میاد. خودکار توی دستمه و چیزی نمی نویسم و به جاش به کسی فکر می کنم که همیشه می شنیده، می دیده و بیش تر از شنیدن و دیدن حرف می زده. کسی که گوش هاش سرجاشه، سالم و درست و مثه یه مرده، پرده ی صماخش از صداها می لرزه اما خبری از شنیدن نیست! هیچ صدایی نمی شنوه.