ب ع 84

اون چیزی که امیدوار بودم نشه شد. نمی دونم چرا یه امید احمقانه ی نابه جا داشتم! اختیاری در کار نیست باید بشینمو این اوضاعو جمع و جورش کنم!

ب ع 83

مطمءنم تو رو بهتر از خودت می شناسم بهتر از خودم. تار به تا موهاتو می شناسم همین طور چشم های غمگینت.درنگ لابه لای قدم هات رو حفظ شدم، انگار یه عمره که دارم دنبالت می کنم! وقتی داشتم برای همیشه غرق می شدم پیدات کردم. همه ی چیزی که نیاز داشتم بودی. هر چی بیشتر پشت سرت می دویدم بیش تر از خودم دور می شدم. تو خیلی سفیدی کنار من. زیادی پاک، زیادی بلند، زیادی آدم! ما هیچ به هم نمیایم. دنبالت افتادن برای من بزرگ ترین تقلاست اما چاره چیه حالا که شناختمت نادیده گرفتنت منو می کشه. تو چیزی بهم دادی که برای من داشتنش غیر ممکن بود. کسی هستی که همیشه می خواستم باشم هرچند غیرممکنه.

امیدوارم یه روز این یکی رو ویرایش کنم دیگه!