آخرین فرصت

این چند روز فرصت اندک اما خوبی ست برای این که خودم را خوب خوب اثبات کنم..  اول از همه به خودم و بعد هم به تو.

این است که احساس می کنم دیو درونم با امید به این مهلت کم جبران، جان گرفته، ورجه وورجه کنان نعره هایی از شادی سر داده و تا پوست تنم را پاره نکند دست بر نمی دارد! شکر خدا با وجود استرس وحشتناک و شرایط وحشتناک و وقت وحشتناک کمم امیدوارم و امید داشتن حتا از ضایع کردن تو هم حیاتی تر است!