نوشدارو
پنجشنبه, ۲۲ مهر ۱۳۹۵، ۰۳:۲۸ ق.ظ
آرزویی که آن وقت ها دیوانه وار خواستارش بودم حالا برآورده می شود. حالا که نه هیچ اثری از آدم سابق در من هست و نه می دانم آرزو دیگر چیست!
اگر روزگار کمی مهربانی می کرد و تمام این وقایع چند سالی زودتر دست به دست هم می دادند یا اگر من این همه زیر و رو نشده بودم، چه خوشبخت بودم الان.
با این اوصاف بهتر است قدردان همین حالا هم باشم چرا که این روند، آینده ی دلپذیری را نشان نمی دهد!
۹۵/۰۷/۲۲