من رای خواهم داد به ...

فکر نمی کردم در زمینه پستی بذارم، اما الان دیگه نتونستم مقاومت کنم! شوق دیدن روزی که وطنم آزاد و آباد بشه محرک من بود. میل به این که من هم از طریق این خونه ی کوچیکم سهم اندکی داشته باشم برای فرداها. همین اول کار خواهش می کنم که به یاد بیار.  چهار سالی که گذشت رو و سال های دورتر. به یاد بیار هشت سال پیش رو. 

در واقع، هنوز فرصت هست! اگه تا الان تصمیم نداشتی رای بدی، خواهش می کنم یه بار دیگه به دلایلت فکر کن! آیا واقعن رای ندادنت همون نتیجه ای رو می ده که تو ذهنته؟

هنوز فرصت هست! ازت می خوام باز هم بخونی، بشنوی، ببینی و فکر کنی کیه داره اصولش رو زیر پا می ذاره که رای بیاره؟! کیه منطق رو فراموش کرده؟ کیه که عملن شایسته ی پست ریاست جمهوری نیست!؟  

هنوز هم فرصت هست! به کسی فکر کن که برای چهار سال آینده و بیش تر از اون برنامه داره، به کسی که میشه زندگی و آینده ی خودت و هم میهنات رو بسپری دستش، کسی که به دنبال اعتلای فرهنگ و رسوندن ایران به جایگاهی در جهانه که درخور مردمه. به سوابق و کارها و گفته های همه دقت کن، نکات مثبت و منفی همه رو واسه خودت یه بار دیگه دوره کن. کی شایسته تره؟ ضمن این که نظر همگی محترمه. 

 من، به مردی رای خواهم داد که این اواخر حسابی بهتر از همیشه اش ظاهر شده و قابل اعتماد تر. همچنین عملکرد چهارسالش رو در نظر داشتم و اقتصادی که سر و سامونش داد. من به عنوان یک انسان دارای اختیار، یک زن و یک ایرانی، فردا اگه عمری باشه، به آقای روحانی رای خواهم داد. 

+این رو هم اضافه کنم که اصلن نمی گم این آدم فرشته س و یا مبرا از خطا و اشتباهه بوده و خواهد بود، اصلن و اصلن!  مسایلی هست درمورد ایران که کاش می شد اساسی تغییر کنه و درست و حسابی دوباره ساخته بشه ( خیلی در لفافه بود نه!؟ ) اما حالا و با این اوضاع، به ایشون رای می دم.